Η εργασία “ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ” δημιουργήθηκε από τη Μαρία Πατεράκη στο πλαίσιο του προγράμματος Φωτογραφικό Έργο (project), Creative Photography | e-learning ESP με επιβλέποντα καθηγητή τον Μανώλη Σκούφια.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται επιλεγμένες φωτογραφίες της εργασίας.

Η έκθεση εγκαινιάστηκε την Παρασκευή 26.05.2023 στην esp+ gallery η οποία συστεγάζεται με το ΙΕΚ ESP (Ναυμαχίας Έλλης 5, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη) και διήρκησε μέχρι και την Παρασκευή 23.06.23.

Ακολουθεί το κείμενο που συνόδευε την έκθεση:

Η πραγματική πηγή του χιούμορ δεν είναι η χαρά, αλλά η λύπη.
Δεν υπάρχει χιούμορ στον Παράδεισο.

Mark Twain

Το να παραμένεις πολίτης στη δεκαετία του 2020 στην Ελλάδα εξαντλεί κάθε υγιή ψυχισμό. Όταν δε, μέσα σε μία γενιά, βιώνεις τη μετάλλαξη του τόπου σου σε παγκόσμιο τουριστικό προορισμό, τότε το τραύμα επιτάσσει τρόπους επούλωσης.

Ο τρόπος της Μαρίας Πατεράκη είναι η μετατροπή του χιούμορ από άμυνα σε όπλο στην εργασία «Γιατί έτσι μας αρέσει», ένας τίτλος που συμπυκνώνει την αντικοινωνική συμπεριφορά μεγάλου μέρους των Ελλήνων.

Η Πατεράκη φωτογραφίζει την πόλη που ζει κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Παρά το πάγωμα της οικονομίας που επιφέρει η πανδημική συνθήκη, η φωτογράφος διαβλέπει τη μεταλλαγή των υποβαθμισμένων περιοχών από τις επικείμενες επενδύσεις και αποφασίζει να απαθανατίσει ό,τι προλάβει.

Καθώς εξελίσσεται η φωτογραφική εργασία της Πατεράκη, προκύπτουν θεματικές ενότητες που καθρεπτίζουν παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, όπως είναι η απαξίωση του φυσικού περιβάλλοντος και του δημόσιου χώρου, αλλά και εμμονές, όπως είναι η θρησκοληψία και η πατριδολαγνεία.

Οι αναλογίες του κάδρου τονίζουν τα ίχνη των συμπεριφορών, όπως αυτές ξεδιπλώνονται στην πόλη. Συνθήματα, ταμπέλες και σλόγκαν από ξεθωριασμένες διαφημίσεις στην πόλη υποβάλλουν τους τίτλους των αφηγηματικών ενοτήτων.

Στο παλίμψηστο του δημόσιου χώρου ένα σύνθημα κραυγάζει CRETE is BEAUTIFUL.  Η λέξη was θα έκανε πικρή την διαπίστωση.

Η είσοδος ενός νεκροταφείου φράσσεται από μπάζα κάτω από την ταμπέλα ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΕΞΩ, ενώ το σήμα αδιεξόδου στον τοίχο ολοκληρώνει την ειρωνεία.

Η αρχαιοπληξία στον χώρο καταδεικνύεται από μια κάμερα που επιτηρεί ένα κακέκτυπο του δισκοβόλου στη σκιά μιας μπανανιάς, μέχρι τη γύψινη Καρυάτιδα που συνυπάρχει με δύο αντιαεροπορικά πολυβόλα στην αυλή μιας μονοκατοικίας!

Το σχόλιο ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ γραμμένο με σπρέι σε έναν τοίχο προαναγγέλλει ακόμα μία οκταόροφη πολυκατοικία στο διπλανό οικόπεδο.

Στη φωτογραφία με τους δύο εκσκαφείς που φέρουν το επίθετο της φωτογράφου φανερώνεται ο αυτοσαρκασμός της.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι άμεσες ανθρώπινες παρουσίες σε όλη την εργασία είναι ένα ζευγάρι τουριστριών που παρατηρούν ένα γιαπί και δυο πιτσιρίκια που κοιτάνε την προειδοποίηση ΑΡΓΑ ΠΑΙΔΙΑ. Απολύτως ξένα μέσα στο περιβάλλον που απεικονίζονται τα δυο ζευγάρια βιώνουν σαστισμένα τη σχετικότητα της έννοιας του δημόσιου χώρου στην ελληνική επικράτεια.

Στην ολοένα αυξανόμενη φωτογραφική μελέτη των τουριστικά υπερκορεσμένων περιοχών της χώρας η κατάθεση της Πατεράκη καταγράφει το πελάγωμα μιας κοινωνίας που θυσίασε την ταυτότητά της για μια στρεβλή ανάπτυξη και ταυτόχρονα την κοινωνική παράλυση απέναντι στις πολιτικές που ρημάζουν μεθοδικά τον τόπο.

Μανώλης Σκούφιας